..................................................................ดอกไม้ ตอนที่ 2
เธอเเละฉัน เราเคยมอบดอกไม้ให้กัน
ในสวนสวย ทุ่งกว้าง... เราเคยมองตากัน
เคยเดินเคียงข้างกัน ในยามที่ลมหนาว พัดสาดซัด
ดอกไม้หอมเอ๋ย ฉันเคยเดินจูงมือเธอ
เเม้เวลาจะเวลา จะล่วงลับลับมาถึง 90 ปี เเล้ว
เเต่ฉันก็ไม่เคยลืมเธอ
ดอกไม้ในทุ่งสวย ยังผลิบาน เเต่งทุ่งกว้าง
ยังจำได้ไหม คนดี เราสองต่างช่วยกันพยุงลูกน้อย
ที่ลาลับ ... เเต่ตอนนี้เขาได้ใช้ชีวิตต่อ
ให้ห้องเล็กๆสี่เลี่ยมเเห่งความเศร้า
....เธอสบายดีไหม เธอยืนอยู่ตรงนั้น เป็นยังไงบ้าง
ฟังสิ ฟังสิ สายลมหนาวต่างโหยหวน ร้องรับทั้งน้ำตา
ฉันอยู่คนเดียวมานานเเล้ว ฉันคิดถึงเธอใจรำพัน
น้ำตาของฉันมิอาจจะไหลลับ
เพียงเพราะรอเธอ กลับมา ท่ามกลางหมอกขาว
เราสองจะครองรักกัน
ท่ามกลาง น้ำค้าง กลางภูเขา
ที่ไกล สุดลับฟ้า... ฉันเเละเธอ จะร่วมกันปลูกดอกไม้
เเต่งสวนเเละ ระบายสีทุ่งกว้าง
โอ้นางฟ้าของฉัน ตอนนี้เธอล่องลอยอยู่หนไหน
โปรดช่วยสิ่งกลิ่น อวล ของดอกไม้ บอกข้า
ฟังสิ เสียงเทวาโห่รับ ฉันมาเเล้ว
มาพร้อมกับ หัวใจที่รอคอย
มาพร้อมดอกไม้เเละลมหนาม
ฉันยังรอเธออยู่ รออยู่ตรงนี้
ตรงที่นรกทั้ง 9 โอบล้อมฉันไว้
ฉันยังจำได้
ฉันยังจำ ยาพิษ ในวันนั้นได้เสมอ........
.........................
ธัช
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น