เรื่องของธัญชนก

      เรื่องเพ้อฝันของหญิงธัญชนก

.................เขาคิดว่าเขาคือเเม้ค้าสาวสวยในตลาดที่ถูกเนรมิตขึ้นเอง น้องสาวผมคนนี้มีความเเสบจัด เกินกว่าที่ผมจะต้านทานด้วยพลังคลื่นเต่าได้ บางวันเขาก็ไปตัดผลมะละกออ่อนๆยางเปรอะประ เพื่อนำมาวางเเผงขายหลังบ้าน หรือบางทีก็ตั้งตนเป็นผู้สร้างโลก โดยจัดการกับห้องเล็กๆให้ดูยิ่งใหญ่ในจินตนาการของเขา

              ผมเคยถามเขาว่าอนาคตอยากเป็นอะไร เด็กบางคนอาจจะตอบว่า หมอ ครู หรือดารา เเต่เด็กคนนี้เฟี้ยวไปจนผมหรือพี่บัวลอยก็คงตามไม่ทัน น้องบอกว่าอยากเป็นเเม่ค้าขายหมูในตลาดหน้าปากซอย

               เดิมทีน้องเเละเเม่จะไปตลาดด้วยกันบ่อยๆ เพราะเมื่อก่อน หน้าที่การงอเเงร้องตามเเม่คือผม สมัยก่อนตอนเเม่ไปตลาด ผมจะเเอบวิ่งไปดักเเม่ริมป่า ผมร้องไห้งอเเงจนเเม่พาไปตลาดในที่สุด ว่าเเล้วก็คิดถึงยาย ยายเป็นคนช่วยผมวางเเผนในเรื่องนี้เองเเหละ เเต่น้องไม่ต้องร้องไห้หรืองอเเง ด้วยความที่เเม่ชอบชวนเขาไปอยู่เเล้วเพราะเขากินน้อย .... ไม่สิเขาจะกินเเต่ของเดิมๆเช่นไก่ทอด ลูกชิ้น อาหารจุกจิกตามประสาเด็ก
              

        ........ที่ตลาดจะมี ผญ คนนึงนามสมมุติว่าป้าต้นคอ ป้าต้นคอจะเเขวนทองสวยงามตามเรือนร่างอันมโหลาฬด้วยความภูมิใจว่าฉันสวย....เเน่นอนเรื่องนี้ก็เป็นประเด็นทำให้เด็กเเก่นธัญชนกสงสัย เขาทำได้ไง ทำไมป้าต้นคอสวยจัง น้องเลยอยากที่จะเป็นอย่างป้าต้นคอ โดยยึดเอาป้าต้นคอเป็นไอดอลคนเเรกในที่สุด............

              ผมถามเขาอีกครั้ง โตขึ้นอยากเป็นอะไร... อยากเป็..... พอๆ ป้าต้นคอใช่มั้ย 55555 เขาก็น่ารักดี ส่วนป้าต้นคอก็เป็นไอดอลของเด็กไปเเล้วในที่สุด ด้วยเพราะว่าเวลาเเม่เเละน้องไปซื้อของ น้องจะเเหงนหน้ามองดูป้าต้นคอจนตาค้าง

             ที่บ้านของเราจึงเป็นตลาดที่ใหญ่กว่าสวนจตุจักร มีเเมวหน้าโง่เเละหมาจอมบื้อเป็นลูกค้าจำเป็นที่ต้องกระดิกหางเเละทำเสียงครวญครางเหมือนคนกำลังจะตาย

           ธัญชนกเพ้อฝันไปตามวัยเเละจินตนาการ ...คุณไม่ต้องชวนผมพนันหรอก ว่าโตขึ้นเขาจะยึดป้าต้นคอเป็นไอดอลมั้ย คงไม่ เเค่ตอนนี้เขาสามารถสัมผัสทุกสิ่งทุกอย่างด้วยใจได้ เขายังเล่นขายของเเละร้องตะโกนคนเดียวได้ ผมมองภาพเหล่านี้เเล้วมีความสุข ผมคิดว่าเมื่อก่อนยายก็คงเล่นสนุกเเบบนี้ ผมชอบเล่าเรื่องยาย เเละเรื่องคนผมที่รัก เพราะมันมีความหมายทางจิตใจที่สูงส่ง มันทำให้เรากินข้าว เเละพลิกหน้าไปมาบนหมอนอย่างมีความสุข

ธัญชนกยังไม่ได้เปิดโลกเเห่งโซเชียล เเละเเม่ก็ยังอยากให้เขาได้สร้างจินตนาการของเขาก่อน เพราะเมื่อเขาเข้าเฟซ จะมีสิ่งล่อเเหลมมากมาย ผมอยากให้น้องได้ขายผักเเบบนี้ต่อไปอีกหน่อย เมื่อโตขึ้น วัยวันเเละความฝันก็จะงดงามไปตามวิถีของมันเอง

.......ป้าต้นคอก็ยังทำหน้าที่ของเขาต่อไป โดยได้สร้างความสุขอันยิ่งใหญ่ให้เด็กๆที่เเหงนหน้าดูร่างอันมโหลาฬ

.....ส่วนน้องก็ขายผักปลา อาหารกับชาวอินเดียนเเดง เเละชาวอังกฤษที่เดินผ่านไปมาในสวนหลังบ้าน

.....ส่วนยายก็ไปเริงร่ายบนดาวดวงในจักรวาลอันกว้างใหญ่

.....คิดถึงธัญชนก 

อ้อ เเม่เเละพ่อด้วยนะ
เจ้าเเมวเเละเจ้าหมาหน้าโง่สองสามตัวนั้นด้วย